بررسی تاثیر برنامه ی آموزشی توأم ایدز و مهارت های ارتباطی بر سازه های مدل اعتقاد بهداشتی در رابطین سلامت (زنجان ۹۰- ۱۳۸۹)

چکیده زمینه و هدف: ایدز تمامی کشورهای دنیا و همه ی گروه های جنسی، سنی و نژادی را تحت تاثیر قرار داده است. آمارها نشان دهنده ی موارد عفونت و ابتلای به ایدز در منطقه و ایران می باشد. هدف این مطالعه ارزیابی تأثیر آموزش مهارت های ارتباطی به رابطین سلامت شهر زنجان، بر سازه های مدل اعتقاد بهداشتی در مورد ایدز بود. روش بررسی: در این مطالعه ی نیمه تجربی، تعداد 80 رابط سلامت متأهل واقع در گروه سنی 20 تا 40 سال از 11 پایگاه بهداشت شهر زنجان انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ی محقق ساخته بود که قبل و 20 هفته بعد از اتمام مداخله ی آموزشی تکمیل شد. جهت گروه مداخله کارگاه آموزشی ایدز و مهارت های ارتباطی و جهت گروه کنترل کارگاه آموزشی ایدز اجرا شد. داده ها با آزمون های آماری تی مستقل، تی زوج، همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره تحلیل شدند. یافته ها: آزمون آماری تی زوج نشان داد در گروه مداخله ما بین نمرات حساسیت درک شده (010/0=p)، شدت درک شده (003/0=p) و موانع درک شده (0001/0p<)، قبل و بعد از مداخله ی آموزشی اختلاف آماری معنی دار وجود داشت ولی در سازه های خودکارآمدی درک شده، منافع درک شده و قصد رفتاری، این اختلاف معنی دار نبود. در گروه کنترل آزمون آماری تی زوج فقط در سازه ی موانع درک شده، اختلاف آماری معنی دار را نشان داد (0001/0p<) و نمره ی سازه ی خودکارآمدی درک شده نیز، کاهش جزیی داشت. یافته های مطالعه نشان داد سازه ی خودکارآمدی درک شده بیشترین توان پیش گویی کنندگی قصد رفتار را دارا بود. نتیجه گیری: افزایش بیشتر نمرات سازه های مدل اعتقاد بهداشتی در گروه مداخله، حاکی از نقش مثبت آموزش توأم مهارت های ارتباطی در کنار ایدز می باشد. نتایج این مطالعه لزوم ارتقای دانش و مهارت های ارتباطی رابطین سلامت را مورد تأکید قرار می دهد.